Sadzonki różanecznika pontyjskiego, kontrolne i traktowane preparatem Ukorzeniacz AB zawierającym IBA i NAA, umieszczano w podłożu o temperaturze 21°C. Do analizy anatomicznej pobierano 3 sadzonki, po 2, 3, 4, 5 i 6 tygodniach od czasu umieszczenia ich w podłożu. Podczas ukorzeniania sadzonek zachodziły w nich kompleksowe zmiany dotyczące budowy anatomicznej, związane z procesem gojenia się rany. W pierwszym tygodniu, w odpowiedzi na zranienie podstawy sadzonek w obrębie kory pierwotnej powstała ochronna peryderma, a z kambium i komórek miękiszowych łyka następowała silna proliferacja kalusa, w którym po 3 tygodniach komórki miękiszowe różnicowały się w naczynia o siatkowatej perforacji. Zastosowane auksyny bardzo nieznacznie lub wcale nie wpływały na zmiany w budowie anatomicznej pędu sadzonek w trakcie ukorzeniania – tworzenie nowego drewna zachodziło z jednakową intensywnością w sadzonkach kontrolnych i traktowanych Ukorzeniaczem AB, wpływał on natomiast na powstawanie primordiów. Inicjacja korzeni przybyszowych zachodziła tylko w sadzonkach traktowanych Ukorzeniaczem AB, w których obserwowano liczne zawiązki korzeni przybyszowych po 3 i więcej tygodniach ukorzeniania. W sadzonkach kontrolnych nie obserwowano tworzenia się primordiów nawet po 6 tygodniach ukorzeniania.

15-22