Ostatnie lata przyniosły bardzo szybki rozwój badań molekularnych roślin sadowniczych. Brzoskwinia, z racji swego stosunkowo małego genomu, samopłodności oraz krótkiego okresu juwenilnego, jest jednym z gatunków najlepiej scharakteryzowanych pod względem genetycznym i tym samym stanowi model dla innych gatunków z rodziny Rosaceae. Mapy genomowe, skonstruowane na podstawie markerów molekularnych, stały się w ostatnim dziesięcioleciu jednym z głównych narzędzi badania cech ilościowych. Identyfikacja genów o dużym efekcie fenotypowym stwarza możliwość zwiększenia efektywności hodowli przez bezpośrednią selekcję materiału hodowlanego na podstawie markerów blisko sprzężonych ze zidentyfikowanym QTL. Mapowanie QTL za pomocą markerów molekularnych i ulepszanie cech ilościowych to ważne cele w programach hodowlanych. Dla roślin sadowniczych, szczególnie dla drzew owocowych, opracowanie nowych technik molekularnych, które pozwalają na wczesną selekcję siewek posiadających wartościowe cechy, jest zadaniem priorytetowym, gdyż umożliwiają one selekcję o kilka lat wcześniej niż w przypadku hodowli klasycznej.

3-15