Ekstrakty z liści herbaty (Camelia sinensis L.) są źródłem składników o charakterze przeciwutleniającym, czyli polifenoli. Wyniki badań wskazały na nowe możliwości wykorzystania tych ekstraktów w technologii żywności, oddziałujących pozytywnie na stabilność oksydacyjną tłuszczów. Celem badań było porównanie aktywności ekstraktów różnych herbat w układzie zemulgowanego kwasu linolowego. Do badań wykorzystano ekstrakty wodne i etanolowe herbaty białej, zielonej, żółtej, czerwonej i czarnej. Celem wyznaczenia najaktywniejszego ekstraktu analizowano różne stężenia. Stabilność emulsji kwasu linolowego oznaczano testem na zawartość dienów skoniugowanych kwasu linolowego. Wyniki badań wskazały na zróżnicowaną aktywność ekstraktów herbat, uzależnioną od ich stężenia w układzie. Najwyższą aktywność przeciwutleniającą, porównywalną z BHT i ekstraktem rozmarynu, stwierdzono w próbie emulsji z dodatkiem etanolowego ekstraktu herbaty żółtej.

29-34