Doświadczenie przeprowadzono w latach 2004-2006 w Stacji Doświadczalnej Osiny (51°28’ N; 22°04’ E), należącej do Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – PIB w Puławach. Badaniami objęto pszenicę ozimą odmiany Sukces, pszenżyto ozime ‘Kitaro’ i jęczmień jary ‘Stratus’, uprawiane w trzech technologiach różniących się wysokością zużycia przemysłowych środków produkcji: oszczędnej, średnio intensywnej i intensywnej. Każdy gatunek wysiewany był na powierzchni 1 ha, na której wydzielono trzy parcele o różnej intensywności technologii. Zastosowane technologie produkcji zbóż wpływały na poziom plonowania i efektywność ekonomiczną. Pszenica ozima i pszenżyto ozime najlepiej plonowały uprawiane w technologii średnio intensywnej oraz intensywnej, a największą nadwyżkę bezpośrednią uzyskano stosując technologię średnio intensywną i oszczędną. Intensyfikacja nakładów na uprawę jęczmienia jarego nie spowodowała znaczącego wzrostu plonu, co sprawiło, że nadwyżka bezpośrednia była największa przy stosowaniu technologii oszczędnej lub średnio intensywnej.

73-80