W związku z obserwowanymi konfliktami formalno-inwestycyjnymi na obszarach objętych ochroną nasuwa się pytanie, czy nacisk na ochronę przyrody, a w konsekwencji tworzenie coraz większej liczby terenów chronionych oraz pragnienie i presja mieszkania w atrakcyjnej przyrodniczo okolicy to dwa wykluczające się twierdzenia. Dlatego należy podjąć próbę określenia możliwości funkcjonowania prawnego i przestrzennego jednostki osadniczej położonej na terenie parku narodowego. Związane z tym problemy wiejskich miejscowości, leżących w granicach parków narodowych, przedstawiono na przykładzie wsi Sieraków w Kampinoskim Parku Narodowym. W pracy przeanalizowano uwarunkowania rozwoju Sierakowa ze szczególnym uwzględnieniem dostępu mieszkańców do obiektów infrastruktury społecznej oraz warianty rozwiązań decyzyjno-przestrzen-nych dotyczące wsi.

81-93