Wyznaczono parametry fizyczne, reologiczne i sedymentacyjne dwóch charakterystycznych prób osadów pobranych ze zbiornika Sulejów w rejonie ujęcia wody pitnej dla miasta Łodzi. Do badań reologicznych użyto wiskozymetru rotacyjnego Rheotest 2, typu Couette’a-Searle’a. Określono graniczną koncentrację objętościową osadów, wynoszącą odpowiednio 1,4 i 1,8%, a z zależności Migniota obliczono koncentrację rozgraniczającą erozję łatwą i trudną. Na podstawie badań sedymentacyjnych ustalono charakterystyczne czasy osiadania osadów. Obliczono także średnie prędkości krytyczne strumienia wody powodujące erozję wierzchniej warstwy osadów, równe odpowiednio 1,16 i 1,36 m⋅s^-1. Przy średniej wydajności ujęcia wody wynoszącej ok. 2 m³⋅s^-1 strumień wody dopływa do ujęcia ze średnią prędkością równą 0,0154 m⋅s^-1; wartość ta jest ok. 80-krotnie mniejsza od prędkości średniej powodującej erozję osadów. A zatem, osad spoisty w rejonie ujęcia wody już po 2–3 dniach zagęszczania nie będzie erodowany przez strumień wody ujmowany dla miasta.

3-15