Jednym z elementów monitorowania suszy jest ocena jej intensywności. Nasilenie suszy można oceniać na podstawie różnych kryteriów – wskaźników suszy. Przyjęte kryterium wpływa na wynik określania częstości okresów suchych. W pracy zanalizowano 35-letnie (1970−2004) ciągi danych meteorologicznych dotyczących okresu wegetacyjnego (IV−IX), pochodzących z pięciu stacji pomiarowych leżących w różnych regionach agroklimatycznych Polski. Na ich podstawie obliczono wskaźnik standaryzowanego opadu (SPI) i standaryzowany klimatyczny bilans wodny (KBWs). W zakresie ujemnych wartości tych wskaźników wyodrębniono cztery klasy suszy: łagodną, umiarkowaną, silną i ekstremalną, a następnie wyznaczono częstość występowania miesięcy i okresów wegetacyjnych w poszczególnych klasach. Mniejszą liczbę susz ogółem wykazał wskaźnik SPI, w przypadku tego wskaźnika mniejsza też była liczba okresów wegetacyjnych z suszą. Na podstawie SPI zidentyfikowano większą liczbę miesięcy z suszą ekstremalną i silną, podczas gdy KBWs częściej wskazywał miesiące z suszą umiarkowaną i łagodną. Użycie wskaźnika uwzględniającego warunki parowania (KBWs) spowodowało złagodzenie oceny intensywności suszy (przesunięcie okresów do niższej klasy suszy) w stosunku do oceny opartej na wskaźniku wykorzystującym tylko opad (SPI).

41-50