Celem badań było określenie wpływu pory roku (wiosna, lato, jesień, zima) na wskaźniki zapłodnień loch rasy wielkiej białej polskiej i liczbę prosiąt urodzonych w miocie przy zastosowania różnych metod krycia lub inseminacji. Po stwierdzeniu rui u loch stosowano, w poszczególnych miesiącach roku, następujące zabiegi: 1. dwukrotne krycie naturalne (189 loch), 2. kombinowane, gdzie zastosowano dwukrotny zabieg, pierwsze - krycie naturalne, drugi - inseminacja po 12 godz. (141 loch), 3. dwukrotną inseminację w odstępie 12 godzinnym (504 lochy). Lochy kryto knurami rasy polskiej białej zwisłouchej, natomiast inseminację przeprowadzano stosując nasienie knurów tej rasy. Stwierdzono, że wskaźnik zapładnialności loch był najniższy w maju, niezależnie od zastosowanej metody krycia czy inseminacji loch, natomiast największą liczebnością charakteryzowały się mioty urodzone w okresie letnim i jesiennym. Zastosowana metoda krycia czy inseminacji loch nie wpłynęła na wielkość miotów. Zaobserwowano też, że wskaźnik zapładnialności loch nie zmniejszał się w okresie letnim, szczególnie po zastosowaniu inseminacji.

29-38