Oceniano przydatność stosowanych rutynowo w diagnostyce salmonelloz specyficznych markerów fenotypowych oraz wybranych markerów genetycznych do identyfikacji i określania patogenności szczepów Salmonella spp. wyizolowanych od zwierząt. Materiał stanowiło pięć szczepów, wyizolowanych z narządów wewnętrznych świń, gołębi i szynszyli, u których wstępnie rozpoznano salmonellozę. Do izolacji i różnicowania szczepów zastosowano standardowe podłoża diagnostyczne. Identyfikacji serologicznej szczepów dokonano przy użyciu testu lateksowego oraz metodą aglutynacji szkiełkowej. Trzy szczepy wyizolowane od świń zaklasyfikowano jako Salmonella enterica subsp. enterica serowar Choleraesuis (6,7:c:1,5, grupa serologiczna C₁), a dwa szczepy wyizolowane od gołębi i szynszyli jako Salmonella enterica subsp. enterica serowar Enteritidis (9:g,m:-, grupa serologiczna D). Do analizy biochemicznej szczepów zastosowano test API oraz podłoża różnicujące. Pomiędzy szczepami Salmonella Choleraesuis i Salmonella Enteritidis wykazano różnice w aktywności biochemicznej wobec 6 substratów. Na podstawie zdolności do wytwarzania siarkowodoru, dwa szczepy S. Choleraesuis zaklasyfikowano jako Salmonella Choleraesuis var. america. Określono wrażliwość szczepów na 20 preparatów przeciwbakteryjnych metodą dyfuzyjno-krążkową.Wszystkie szczepy wykazały oporność na karbenicylinę i cefuroksym oraz zróżnicowane reakcje wobec amoksycyliny oraz gentamycyny. Na pozostałe preparaty szczepy były wrażliwe.WDNAwszystkich szczepów zamplifikowano fragmenty genów: DNA rep. ori., określającego przynależność szczepów do rodzaju Salmonella oraz stn, stpA i spaO, kodujących odpowiednio enterotoksynę, cytotoksynę i inwazynę.

19-32