W doświadczeniach wazonowych wiosennych (2006 i 2007 r.) porównano wpływ chelatowej i mineralnej postaci miedzi na plonowanie sałaty oraz zawartość Cu, Zn, Mn i Fe w liściach. Rośliny uprawiano w podłożu torfowym, do którego wprowadzono dawki Cu: 5, 25, 50 i 75 mg∙dm^-3. Większą masę główek sałaty uzyskano po zastosowaniu mineralnej formy miedzi. W zakresie dawkowania 5–50 mg Cu∙dm^-3 średnie plony sałaty nie różniły się. W drugim roku badań zastosowanie chelatu miedzi w dawce 75 mg∙dm^-3 spowodowało dużą redukcję plonu. Zawartość miedzi w sałacie po zastosowaniu chelatu miedzi była dwa razy większa niż po zastosowaniu siarczanu miedzi. Po zastosowaniu chelatu miedzi – zawartość żelaza była większa niż po zastosowaniu siarczanu miedzi, natomiast cynku i manganu była mniejsza.

25-31