W latach 2002–2004 na polu monokultury soi w miejscowości Czesławice k. Nałęczowa prowadzono badania, których przedmiotem były rośliny soi odm. Polan oraz chitozan. Do badań używano wodny roztwór mikrożelu chitozanu w stężeniu 0,1%. W prowadzonych badaniach testowano wpływ tego związku na ograniczenie chorób soi powodowanych przez grzyby chorobotwórcze przeżywające w glebie. Roztwór chitozanu zastosowano wielokrotnie, tj. w formie do zaprawiania nasion, oprysku siewek, oprysku roślin na początku kwitnienia oraz w kombinacjach mieszanych. W trakcie trwania doświadczenia w poszczególnych fazach rozwojowych soi prowadzono obserwacje polowe, podczas których określano liczebność i zdrowotność roślin. Porażone rośliny pobierano do analizy mikologicznej. Wyniki uzyskane z przeprowadzonych obserwacji polowych oraz wykonanych analiz mikologicznych wykazały, że chitozan stosowany w kombinacji mieszanej (do zaprawiania nasion + oprysku siewek + oprysku roślin na początku kwitnienia) był najskuteczniejszy w ochronie soi przed infekcją grzybów patogenicznych przeżywających w glebie. W kombinacjach tych uzyskano najlepszą obsadę siewek soi i roślin w fazie kwitnienia. Przeprowadzona analiza mikologiczna porażonych organów siewek oraz roślin w fazie kwitnienia soi wykazała, że chitozan okazał się skuteczny w ograniczaniu infekcji roślin soi przez grzyby z rodzaju Fusarium, Pythium, Phomopsis oraz Botrytis cinerea, Sclerotinia sclerotiorum i Rhizoctonia solani.

41-55