Rokitnik Hippophaë rhamnoides L. jest gatunkiem pionierskim, przystosowanym do kolonizacji podłoża bezglebowego. Odznacza się szybkim wzrostem, który zawdzięcza między innymi symbiozie z promieniowcami z rodzaju Frankia wiążącymi azot z powietrza glebowego. Gatunek ten może być przydatny w procesie rekultywacji terenów zdegradowanych, szczególnie do stabilizacji podłoża na zboczach budowli ziemnych. W pracy przeprowadzono badania wpływu kwasowości podłoża (pH(KCl)) na wzrost rokitnika w warunkach panujących na zwałowisku zewnętrznym KWB Bełchatów. Przeżywalność sadzonek rokitnika i ich dalszy wzrost okazały się bardzo silnie związane z pH utworów podłoża. Zakres pH tolerowany przez rokitnik rosnący na zwałowisku był podobny do obserwowanego na siedliskach naturalnych. Najlepszy wzrost i potencjalnie najlepszą stabilizację podłoża obserwowano przy odczynie pH obojętnym, natomiast najsłabszy wzrost zaobserwowano na podłożu silnie kwaśnym. Poziom pH utworów podłoża może być przydatną cechą diagnostyczną, pozwalającą określić możliwość zastosowania rokitnika do stabilizacji podłoża.

5-12