W pracy przedstawiono charakterystykę drzewostanów z dominacją czereśni ptasiej [Cerasus avium (L.) Moench] oraz warunków siedliskowych, w jakich mogą powstawać takie drzewostany. Stwierdzono, że na pogórzu Bieszczadów czereśnia ptasia może tworzyć samosiewne drzewostany na bogatych w składniki pokarmowe i związki próchniczne glebach brunatnych, wytworzonych na podłożu łupków ilastych. Korzystne warunki dla rozwoju drzewostanów czereśniowych stwarza odpowiednie ukształtowanie terenu, zapewniające ochronę przed wiosennymi przymrozkami i jednocześnie odpowiednie uwilgotnienie gleby. Pod okapem czereśni kształtuje się bujne runo, złożone z gatunków związanych z eutroficznymi lasami bukowymi, podgórskimi, wilgotnymi lasami jaworowymi oraz łęgami.

21-34