Szkodniki stanowią poważne zagrożenie dla plonów kukurydzy w Polsce. Średnie straty ilościowe oraz jakościowe plonów powstające wskutek żerowania wynoszą około 20%, lecz na lokalnych plantacjach mogą być znacznie wyższe. Ochrona kukurydzy przed szkodnikami jest jednym z ważniejszych elementów uprawy tej rośliny, decydującym często o opłacalności całej produkcji. W integrowanej produkcji kukurydzy do ograniczania liczebności i szkodliwości wybranych gatunków agrofagów stosuje się metody agrotechniczne, hodowlane, biologiczne, chemiczne oraz uprawę roślin GMO. W pierwszej kolejności zaleca się skorzystanie z metod niechemicznych, a gdy te okażą się niewystarczające, konieczne jest racjonalne zastosowanie chemicznych środków ochrony roślin w oparciu o progi szkodliwości ustalone dla najważniejszych gatunków szkodników. Przy chemicznym zwalczaniu szkodników szczególną uwagę należy zwrócić na ochronę entomofauny pożytecznej zasiedlającej plantacje kukurydzy. Wrogowie naturalni nie zawsze są w stanie samoczynnie ograniczać liczebność szkodników do poziomu, poniżej którego nie stanowią zagrożenia dla plonów, jednakże są bardzo ważnym elementem w redukcji części populacji wielu szkodliwych gatunków.

19-32