W doświadczeniu zrealizowanym w latach 2004-2007 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52^o20’ N; 22^o30’ E), należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach, badano wartość przedplonową dla pszenicy ozimej resztek pożniwnych oraz resztek pożniwnych łącznie ze słomą następujących roślin: pszenżyta jarego, bobiku i mie-szanek pszenżyta jarego z bobikiem. Określono masę resztek pożniwnych i słomy, nagro-madzenie azotu ogółem, fosforu i potasu. Pszenżyto jare wytworzyło więcej resztek poż-niwnych i słomy niż bobik. Mieszanki pszenżyta jarego z bobikiem pozostawiły pośrednią masę resztek pożniwnych i słomy między ich komponentami w czystym siewie. Masa organiczna pszenżyta jarego była mniej zasobna w azot i potas niż masa bobiku i mie-szanek pszenżyta jarego z bobikiem. Uprawa pszenicy ozimej w stanowisku po bobiku i mieszankach pszenżyta jarego z bobikiem istotnie zwiększała plon ziarna i plon białka ogólnego w porównaniu z uprawą w stanowisku po pszenżycie jarym. Jakość stanowiska poprawiała się wraz ze wzrostem udziału bobiku w mieszance. Dodatek słomy do resztek pożniwnych przedplonu powodował istotny wzrost plonu ziarna, liczby kłosów na 1 m² oraz zawartości i plonu białka ogólnego.

33-45