Doświadczenie polowe przeprowadzono w Zakładzie Dydaktyczno-Doś-wiadczalnym w Swadzimiu (52o26’ N; 16o45’ E) koło Poznania w latach 2004-2007. Doświadczenie prowadzono w układzie „split-plot” z 3 czynnikami w 4 powtórzeniach polowych. Badano 2 odmiany, stosując 6 dawek azotu oraz dawki magnezu (sposób ich aplikacji). Oceniano wpływ tych czynników na wartość energetyczną surowca kukurydzy w uprawie na ziarno. Zawartość białka ogólnego oraz związków bezazotowych wyciągo-wych w suchej masie ziarna zależała od poziomu nawożenia azotem. W przypadku popiołu wykazano jedynie wpływ odmian na wartość tej cechy, natomiast procentową zawartość włókna surowego oraz tłuszczu surowego nie determinował żaden czynnik doświadczenia. Wyższy plon białka ogólnego – w stosunku do Anjou 258 – stwierdzono dla mieszańca LG 2244. Rozpatrując wielkość nawożenia azotem, wykazano, że istotnie najwyższy plon białka uzyskano stosując dawkę 90 kg N·ha-1, natomiast dalsze zwię-kszenie dawki azotu powodowało istotne załamanie wielkości tej cechy. Nie stwierdzono wpływu wielkości dawki magnezu oraz sposobu jej aplikacji na plon białka ogólnego. Koncentracja energii netto ziarna nie była zdeterminowana żadnym czynnikiem doświad-czenia, natomiast plon energii netto ziarna – wyłącznie wielkością dawki azotu. Plon białka strawnego zależał od typu odmiany i poziomu nawożenia azotem.

137-144