Badania prowadzono w latach 1991–1994 w krajobrazie rolniczym o średnim stopniu mozaikowatości w okolicach Łęczycy. Badaniami objęto parazytoidy z podrodziny Pimplinae (Hymenoptera, Ichneumonidae), zasiedlające środowiska ostojowe w postaci zakrzewień, miedz, przydroży i skrajów lasu. Wykorzystano metodę czerpakowania w celu odłowu imagines. Stwierdzono występowanie 48 gatunków, które stanowiły 36,1% fauny krajowej tej podrodziny i 63,1% wykazanych z Wielkopolski. Gatunkami dominującymi były Endromopoda detrita (Holmgr.) (D = 19,5%), Itoplectis maculator (F.) (D = 11,5%), I. alternans (Grav.) (D = 11,3%), Pimpla contemplator (Muell.) (D = 9,2%) i Zaglyptus multicolor (Grav.) (D = 7,1%). Wykazano najwyższe zróżnicowanie gatunkowe na skraju lasu (34 gatunki), i najwyższą liczebność w zakrzewieniach (268 osobników). Stwierdzono największą stabilność składu gatunkowego zgrupowań występujących w zakrzewieniach. Wykazano największe podobieństwo gatunkowe pomiędzy zgrupowaniami stwierdzonymi w zakrzewieniach i na skraju lasu (SM = 53,5%). Stwierdzono największe podobieństwo w kategoriach ilościowych pomiędzy zgrupowaniami występującymi na miedzy i przydrożu (Re = 64,5%).

23-29