Zatrucia rtęcią prowadzą do powstania wielu niepożądanych skutków w organizmach żywych. Jednym z czynników ochronnych mogą być polifenole roślinne, których wysoki potencjał przeciwutleniający oraz zdolności wiązania jonów metali potwierdziło wiele badań. Spośród różnych źródeł tych związków powszechnie spożywane zioła mogą być grupą najbardziej interesującą dla przemysłu spożywczego. Celem badań było określenie potencjału przeciwutleniającego wybranych ekstraktów roślinnych oraz ich wpływu na komórki HepG2 w różnych warunkach. Badania obejmowały określenie stopnia przeżywalności komórek w metodzie MTT oraz poddanych działaniu HgCl2, związku indukującego śmierć komórki. Ekstrakty etanolowe ziół scharakteryzowano pod kątem zawartości polifenoli ogółem. Aktywność przeciwutleniająca została określona z wykorzystaniem rodników DPPH• and ABTS+• oraz FRAP. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że badane ekstrakty słabo chroniły komórki przed działaniem Hg. Analiza aktywności przeciwutleniającej ekstraktów ziołowych wskazała najwyższy potencjał tymianku i majeranku, natomiast w metodzie FRAP największą aktywność stwierdzono dla ekstraktów mięty, majeranku i rozmarynu.

61-72