Tytuł
ASYMILACJA NIETYPOWYCH ŹRÓDEŁ WĘGLA PRZEZ MIKROORGANIZMY O SPECYFICZNYCH UZDOLNIENIACH DO ŻYCIA W WYSOKO STRESOGENNYCH ŚRODOWISKACH
Autor
Isaura Zaleska, Michał Piegza
Słowa kluczowe
degradacja olejów, Candida pelliculosa, Trichosporon cutaneum, Candida tropicalis, lipazy, utylizacja ropopochodnych odpadów
Streszczenie
Utylizacja oleistych odpadów przemysłu spożywczego i motoryzacyjnego stanowi jedno z istotniejszych i trudniejszych wyzwań dla ochrony środowiska. W niniejszej pracy podjęto próbę wyselekcjonowania mikroorganizmów zdolnych do biologicznej asymilacji nietypowych źródeł węgla. Rozwój ponadprzeciętnych uzdolnień enzymatycznych u takich mikroorganizmów może być indukowany przez stresogenne środowisko życia, a tym samym umożliwia utylizację szkodliwych dla środowiska odpadów. Do izolacji mikroorganizmów wybrano niszę, w której były stosowane różne, silne detergenty inhibujące wzrost drobnoustrojów. W efekcie wieloetapowej izolacji otrzymano 22 szczepy, w tym 18 szczepów drożdży należących do rodzajów: Candida, Trichosporon, Geotrichum, Pichia oraz 4 szczepy bakterii. Wszystkie badane drobnoustroje wykazały wysoką zdolność nie tylko wzrostu w obecności detergentów, ale i asymilacji odpadów pochodzenia oleistego. Przeprowadzono hodowle ze złożonymi źródłami węgla, takimi jak oleje z przemysłu spożywczego i motoryzacyjnego (benzyna bezołowiowa oraz paliwo lotnicze), uzyskując w wielu przypadkach wysoki przyrost biomasy w otrzymanych płynach pohodowlanych. Oceniono wybrane aktywności hydrolaz, wskazując na szerokie uzdolnienia enzymatyczne testowanych izolatów. Jako mikroorganizmy wzorcowe, z którymi porównano zdolności wzrostu na trudno degradowalnych związkach oleistych – jedynych źródłach węgla, wybrano drobnoustroje charakteryzujące się zdolnością do utylizacji ropopochodnych odpadów Yarrowia lipolytica oraz wysoko uzdolnione lipolitycznie Geotrichum candidum.
Strony
27-43
Cytowanie
Zaleska, I., Piegza, M. (2008). ASYMILACJA NIETYPOWYCH ŹRÓDEŁ WĘGLA PRZEZ MIKROORGANIZMY O SPECYFICZNYCH UZDOLNIENIACH DO ŻYCIA W WYSOKO STRESOGENNYCH ŚRODOWISKACH. Acta Sci. Pol. Biotechnol., 7(3), 27-43.
Pełny tekst