Celem pracy było określenie zmian w rozmieszczeniu „ endogennego” żelaza w tkankach i płynach ustrojowych królików po podaniu dietyloditiokarbaminianu sodowego (DTC). Badania przeprowadzono na królikach mieszańcach, klinicznie zdrowych. Dwóm grupom podano dożylnie dietyloditiokarbaminian sodowy w dawce niskiej – immunostymulującej 20 mg /kg m.c. lub wysokiej 200 mg /kg m.c. Kontrolę stanowiły zwierzęta, którym podano roztwór fizjologiczny chlorku sodowego. Po eutanazji zwierząt, tj. 72 godz. od podania DTC pobrano próbki: wątroby, nerek, mózgu, mięśni szkieletowych, tłuszczu okołonerkowego, moczu i krwi, które mineralizowano na sucho w piecu muflowym w temperaturze 450 0C. Żelazo oznaczano bezpośrednio w mineralizacie metodą spektrofotometrii atomowej na aparacie SP-9 firmy Pye-Unicam. Otrzymane wyniki badań poddano analizie statystycznej testem t-Studenta. U królików, którym podano DTC w dawce niskiej, zaobserwowano istotny statystycznie spadek poziomu „endogennego” żelaza w tkance tłuszczowej, moczu i osoczu, a nieistotny w wątrobie, mięśniach oraz krwi. Po zastosowaniu wysokiej dawki DTC (200 mg /kg) poziom żelaza wzrósł istotnie w nerkach, a nieistotnie w mózgowiu, wątrobie, moczu i osoczu. Równocześnie w tkance tłuszczowej nastąpił dalszy spadek jego zawartości. Uzyskane wyniki badań wskazują, że DTC podany dożylnie w obydwu dawkach prowadzi do znacznego przemieszczania się żelaza w tkankach i płynach ustrojowych królików.

59-65