W latach 2000-2002 w Katedrze Uprawy Roli i Roślin Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oceniano zdolność kiełkowania 15 handlowych mieszańców kukurydzy zakupionych w 2000 r. i przechowywanych przez dwa lata. Posłużono się trzema testami: ciepłym, zimnym oraz polową oceną zdolności wschodów. W ocenie zdolności kiełkowania ziarna siewnego kukurydzy metodą testu zimnego uzyskano niższe wartości niż w teście ciepłym i polowym. Zdolność kiełkowania ziarna siewnego 14 spośród 15 badanych mieszańców kukurydzy, oceniana w teście zimnym, była po roku przechowywania wyższa niż w roku zakupu, natomiast po kolejnym roku – spadała do poziomu wyjściowego. Trendu takiego nie obserwowano w pozostałych testach. W badaniach wykazano, że polowa zdolność wschodów ziarna kukurydzy w każdym roku badań była silniej dodatnio skorelowana z wynikami testu ciepłego niż zimnego.

21-30