W Katedrze Nawożenia Roślin Ogrodniczych, Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu przeprowadzono pojemnikowe doświadczenie wegetacyjne (w tunelu foliowym), w którym w sztucznie zanieczyszczone kadmem i ołowiem podłoże posadzono trzy odmiany gatunku Tagetes erecta L.: ‘Mann im Mond’; ‘Hawaii’; ‘Titania’. Podłoże sztucznie zanieczyszczono wzrastającymi dawkami metali: Cd – 0 (kontrola); 1; 5; 10 mg · dm^-3; ołów – 0 (kontrola); 100; 500; 1000 mg · dm^-3. Celem przeprowadzonych badań było stwierdzenie, które organy aksamitki wzniesionej kumulują największe ilości kadmu i ołowiu, jakie ilości kadmu i ołowiu przechodzą z podłoża do organów badanych odmian oraz czy badane odmiany aksamitki wzniesionej będą nadawały się do zagospodarowywania gleb skażonych kadmem i ołowiem. Metale w poszczególnych organach roślinnych po mineralizacji na sucho oznaczono metodą absorpcji atomowej spektrofotometrem AAS-3 firmy Zeiss. U wszystkich badanych odmian największe zawartości kadmu stwierdzono w liściach, mniejsze w łodygach, natomiast najmniejsze w kwiatostanach. Największe zawartości ołowiu u wszystkich badanych odmian stwierdzono w łodygach, mniejsze w liściach, natomiast najmniejsze w kwiatostanach. Największe zawartości kadmu i ołowiu stwierdzono w organach odmiany ‘Hawaii’, zarówno w liściach, łodygach, jak i w kwiatostanach. Badane odmiany aksamitki wzniesionej mogą być wykorzystywane do zagospodarowania gleb skażonych metalami ciężkimi.

15-26