Niniejszy artykuł jest głosem w dyskusji o roli planowania strategicznego, w tym konieczności opracowania i wdrożenia w Polsce krajowej strategii rozwoju rolnictwa. W pracy wykorzystano publikacje Głównego Urzędu Statystycznego, Eurostat i Komisji Europejskiej z lat 2002–2007, a także opracowania naukowe i dokumenty z resortu rolnictwa. Efektywność produkcji rolnej prowadzonej w polskich gospodarstwach odbiega zasadniczo od wielkości charakteryzujących gospodarstwa w „starych” krajach Unii Europejskiej. Strategia, opracowana na podstawie kompleksowej diagnozy sektora rolniczego pozwoli na dobór odpowiednich instrumentów oddziaływania tak na szczeblu krajowym, jak i wspólnotowym, prowadzących do osiągnięcia przyjętych celów, wpisujących się w ogólnokrajową strategię rozwoju. Planowanie strategiczne, wykorzystujące również doświadczenia innych krajów korzystających ze wsparcia w ramach Wspólnej Polityki Rolnej ma na celu ochronę polskiego rolnictwa przed powieleniem błędów, jakie niewątpliwie, obok korzyści płynących ze wspólnotowej polityki, już wystąpiły.

69-75