Badania zostały przeprowadzone na 104 osobnikach konika polskiego i 24 kucach konikopochodnych. Wśród kuców wyróżniono 14 mieszańców pierwszego pokolenia i 10 drugiego pokolenia. Każdy osobnik został scharakteryzowany przez 25 pomiarów. Na podstawie Analizy Składowych Głównych ustalono, że istnieje wyraźne zróżnicowanie metryczne pomiędzy konikami a kucami drugiego pokolenia. Kilka kuców pierwszego pokolenia okazało się metrycznie podobnych do niektórych osobników konika polskiego. Dzięki zastosowaniu jednoczynnikowej analizy wariancji oraz testu NIR wskazano cechy o największym znaczeniu przy różnicowaniu badanych koni. Kuce pierwszego i drugiego pokolenia miały istotnie dłuższe dolne odcinki kończyn niż koniki. Tymi częściami ciała były głównie: przedramię, autopodium przednie (całość odcinka ręki), podudzie i autopodium tylne (całość odcinka stopy). Natomiast długość tułowia stała się w sposób bezwzględny krótsza w drugim pokoleniu mieszańców.

45-60