Struktura gleby zależy od szeregu czynników, wśród których ważną rolę odgrywają system gospodarowania i sposób uprawy roli. Stan agregacji determinuje stosunki wodno-powietrzne w glebie, wpływa na przewodnictwo cieplne, porowatość i gęstość gleby, dostępność składników pokarmowych, a także procesy biologiczne i in. W doświadczeniu polowym z konserwującą uprawą roli pod cebulę badano wpływ zróżnicowanych sposobów uprawy przedzimowej i przedsiewnej (tradycyjna uprawa płużna, talerzowanie, uprawa zerowa) oraz biomasy roślin międzyplonowych na stan agregacji i strukturę gleby. Secale cereale i Vicia sativa uprawiane w międzyplonach jako rośliny okrywowe korzystnie wpłynęły na agregację gleby, wyrażającą się większym udziałem najcenniejszych rolniczo agregatów glebowych (ø1–5 mm) oraz wskaźnikiem strukturalności gleby w porównaniu z uprawą tradycyjną (CT) bez mulczów roślinnych. Pozostawienie mulczu z roślin okrywowych na powierzchni roli od jesieni do wiosny i siew bezpośredni cebuli w glebę nieuprawnioną (NT) spowodowało obniżenie wskaźnika zbrylenia gleby. Dodatni wpływ mulczów roślinnych zaznaczył się przede wszystkim po przezimowaniu i w początkowym okresie wegetacji cebuli. Zmiany agregacji gleby pod wpływem mulczujących roślin okrywowych i uproszczeń całokształtu uprawy roli pod warzywa odnotowano przede wszystkim w ornej warstwie gleby 0–20 cm.

73-85