Fasola wielokwiatowa (Phaseolus coccineus L.) jest drugim po fasoli zwykłej (Phaseolus vulgaris L.) gatunkiem o największym znaczeniu, zarówno na świecie, jak i w Polsce. Jednak gatunek ten został w mniejszym zakresie poznany w porównaniu z fasolą zwykłą, na co wskazują doniesienia piśmiennictwa. Jednym z największych walorów tego gatunku fasoli są duże i bardzo duże nasiona (masa tysiąca nasion 900–3000 g), które pod względem wartości odżywczej dorównują nasionom fasoli zwykłej. W uprawie znajdują się formy, które różnią się pod względem typu wzrostu roślin, cech morfologicznych kwiatów, strąków i nasion oraz sposobu użytkowania – szparagowe i na suche nasiona. Opierając się na piśmiennictwie światowym, wynikach badań własnych i współpracowników oraz innych autorów przeprowadzonych w Polsce przedstawiono zagadnienia biologii rozwoju, wymagań agrotechniczno-środowiskowych, kwitnienia i zapylania tego obcopylnego gatunku, plonowania, wrażliwości na herbicydy, porażenia organów generatywnych przez czynniki patogeniczne oraz składu chemicznego nasion i owocni (Phaseoli pericarpium) fasoli wielokwiatowej.

117-132