Wartość odżywcza niektórych warzyw może w znacznym stopniu różnić się w zależności od metody uprawy i rodzaju nawożenia. W latach 2007–2009 przeprowadzono doświadczenie dotyczące oceny wpływu rodzaju nawozu azotowego (saletra amonowa, saletra wapniowa, siarczan amonu, mocznik, Entec-26) i stosowanej dawki azotu (80, 160 kg N∙ha^-1) na plonowanie i wartość biologiczną dwóch odmian szpinaku (Spokane F₁, Rembrandt F₁) uprawianego na zbiór jesienny. Użycie nawozu Entec-26 zapewniło przeciętnie najwyższy plon handlowy szpinaku (12,25 t∙ha^-1). Na tym samym poziomie plonowały rośliny nawożone siarczanem amonu i saletrą amonową, podczas gdy najmniejszy plon stwierdzono po zastosowaniu saletry wapniowej. Najmniej azotanów i witaminy C gromadziły rośliny nawożone siarczanem amonu i nawozem Entec-26. Wzrost dawki azotu z 80 do 160 kg N∙ha^-1 nie miał istotnego wpływu na wysokość plonu szpinaku oraz zawartości suchej masy, witaminy C i azotanów. Spośród badanych odmian wyższym plonem i większą tendencją do gromadzenia azotanów oraz mniejszą zawartością suchej masy i witaminy C odznaczała się odmiana Rembrandt F₁. Poziom P, K, Mg i Ca nie był w istotny sposób zależny od odmiany, rodzaju oraz dawki azotu.

183-190