W trzyletnim doświadczeniu wazonowym badano wpływ niklu na plonowanie i skład mineralny części użytkowych (zawartość K, Ca, Mg, P, Fe i Ni) liści sałaty i szpinaku oraz owoców cukinii i fasoli. Doświadczenie zróżnicowano pod względem zawartości niklu (NiSO4·7H2O), wprowadzając: 0 (kontrola); 10; 40 i 60 mg Ni·kg-1 piasku, uwzględniając równocześnie różne wymagania badanych roślin. Uzyskane wyniki badań wskazują, że już najniższa zastosowana w eksperymencie dawka niklu (10 mg·kg-1 podłoża) spowodowała istotny spadek plonu części użytkowych sałaty, szpinaku, cukinii i fasoli. Dalsze zwiększanie zawartości niklu w podłożu (40–60 mg·kg-1) pogłębiało spadek plonu liści sałaty i szpinaku. W takich warunkach z uwagi na nieprawidłowy rozwój generatywny nie uzyskano plonu generatywnego cukinii i fasoli. Nikiel w ilości 10 mg·kg-1 podłoża wpłynął na istotny wzrost koncentracji potasu w liściach sałaty i fosforu w liściach szpinaku oraz spadek koncentracji fosforu i potasu w owocach cukinii i fasoli, powodując jednocześnie istotny spadek zawartości magnezu w owocach cukinii i istotny wzrost zawartości tego makroelementu w owocach fasoli. Zwiększenie dawki niklu w podłożu jeszcze bardziej różnicowało zmiany w składzie mineralnym roślin. Nikiel w ilości 10 mg·kg-1 podłoża wpłynął na istotny wzrost zawartości żelaza w liściach szpinaku, owocach cukinii i strąkach fasoli, a obniżał zawartość Fe w biomasie sałaty. Zwiększone dawki niklu istotnie obniżały koncentrację żelaza w organach konsumpcyjnych badanych gatunków warzyw. Wzrastające ilości niklu w podłożu wpłynęły na sukcesywne zwiększenie zawartości tego metalu w organach konsumpcyjnych badanych gatunków warzyw.

13-22