Celem przedstawionych badań, prowadzonych w Katedrze Inżynierii Leśnej AR w Poznaniu, było opracowanie mieszanki korowo-cementowo-piaskowej, z której możliwe jest wykonanie gazonowej obudowy biologiczno-technicznej skarp, służącej zahamowaniu procesów erozyjnych. Założono, że gazony o obrysie sześciokąta foremnego z wydrążeniem wypełnionym humusem i obsiane roślinnością trawiastą przydatne będą do umacniania skarp o dużych nachyleniach (składowisk odpadów przemysłowych, nasypów i wykopów ziemnych, wydm itp.). Ułożone „w kratę” elementy umożliwiają wypełnienie wolnych powierzchni humusem i obsiew bez groźby jego wymycia. Obudowa gazonowa wstępnie zapewnia stabilność stoku, aż do momentu rozwoju roślinności, która przejmuje rolę umacniającą. Założono, że roślinność ukorzeniająca się w gruncie gazonu będzie jednocześnie przerastać jego ściany, a szczególnie jego dno, zawierające granulat nawozowy. W efekcie nastąpi proces wrastania korzeni w skarpę i powolny rozpad elementów korowo-cementowo-piaskowych.

29-40