Gospodarka przestrzenna jest interdyscyplinarną dziedziną działalności człowieka w przestrzeni, utożsamianą przede wszystkim z planowaniem przestrzennym, wyceną nieruchomości i gospodarką nieruchomościami. Warunkiem skuteczności tych działań jest oparcie ich na wielu informacjach pochodzących z różnych źródeł. Jednym z takich źródeł o charakterze podstawowym jest ewidencja gruntów i budynków, w której zgromadzone są dwa rodzaje danych ewidencyjnych – przestrzenne i opisowe. Dążenie do optymalnego zagospodarowania otaczającej przestrzeni przyniesie oczekiwane rezultaty tylko wówczas, gdy w określonych działaniach praktycznych będą wykorzystywane dane ewidencyjne tworzące w tym celu wyselekcjonowany zestaw i charakteryzujące się wysoką jakością. Sformułowanie takiego zbioru jest możliwe po ustaleniu, na podstawie wyników analizy przepisów prawnych regulujących przebieg wybranych działań związanych z gospodarką przestrzenną, tabeli priorytetów zapotrzebowania na określone rodzaje danych ewidencyjnych. Fakt wykorzystywania danych ewidencyjnych w różnych działaniach człowieka w przestrzeni powoduje także potrzebę określenia ich wielozadaniowości w gospodarce przestrzennej. Cel ten może być osiągnięty przez uwzględnienie ustalonych priorytetów zapotrzebowania. Jakość dokumentacji ewidencyjnej wykorzystywanej do realizacji zadań związanych z gospodarką przestrzenną powinna być oceniona przez osoby związane zawodowo z planowaniem przestrzennym, gospodarką nieruchomościami i wyceną nieruchomości. Chcąc osiągnąć zamierzony cel badań, posłużono się opiniami 67 ekspertów, a wyniki badań opracowano z zastosowaniem metody punktowej. Ustalono, że najbardziej pożądanymi danymi z punktu widzenia gospodarki przestrzennej są: numer działki ewidencyjnej, jej powierzchnia, dane o właścicielu i dane opisowo-informacyjne umieszczone w dokumentach ewidencyjnych. Spośród badanych dokumentów ewidencyjnych eksperci najwyżej ocenili jakość mapy ewidencyjnej.

51-61