Do określenia wzajemnych oddziaływań między owsem i łubinem żółtym posłużyły wyniki dwuczynnikowego doświadczenia polowego zrealizowanego w latach 2002, 2004 i 2005 w Stacji Badawczej Mochełek koło Bydgoszczy (53^o13’ N; 17^o51’ E). Czynnikami były: gęstość siewu owsa (0, 140, 280, 420, 560 ziaren·m^-2) i łubinu (0, 25, 50, 75, 100 nasion·m^-2). Kombinacje poziomów obydwu czynników dały 16 mieszanek i po cztery siewy czyste obu gatunków. Oceny intensywności konkurencji dokonano w oparciu o wskaźniki opracowane przez Rudnickiego i Kotwicę [2007]. Konkurencję między owsem i łubinem w łanach mieszanek cechuje silna asymetria. Gatunkiem dominującym był owies, a jego przewaga konkurencyjna nad łubinem wynikała z większej obsady roślin. Potencjał konkurencyjny pojedynczej rośliny łubinu żółtego względem owsa okazał się większy niż pojedynczej rośliny owsa względem łubinu. Relacje siły konkurencyjnej pojedynczej rośliny w mieszankach układały się wedle prawidłowości, że pojedyncze rośliny gatunku A były tym silniejszymi konkurentami dla roślin gatunku B, im silniejsza była rywalizacja między roślinami gatunku B,  a mniejsza między roślinami gatunku A.

45-52