Badania prowadzono w latach 2007-2009 w hali wegetacyjnej Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach, w wazonach Mitscherlicha zawierających mieszaninę 5 kg ziemi ogrodowej i 2 kg piasku. Czynnikiem I rzędu była wilgotność podłoża: 30 i 60% polowej pojemności wodnej (ppw), a czynnikiem II rzędu – sposób siewu: siew czysty łubinu – 5 roślin, siew mieszany – 3 rośliny łubinu i 6 roślin jęczmienia oraz siew czysty jęczmienia – 10 roślin∙wazon^-1. W doświadczeniu wysiewano łubin wąskolistny odmiany Sonet i jęczmień odmiany Johan. Celem badań było poznanie reakcji samokończącej odmiany łubinu wąskolistnego uprawianego w siewie czystym i w mieszance z jęczmieniem na stres suszy występujący w okresie kwitnienia. Stwierdzono mniejszą wrażliwość na suszę mieszanki łubinu z jęczmieniem niż łubinu uprawianego w siewie czystym. W warunkach optymalnej wilgotności gleby (60% ppw) najwyżej plonowały zasiewy łubinu z jęczmieniem, natomiast w warunkach niedoboru wody w glebie najwyżej plonował jęczmień uprawiany w siewie czystym. Ze względu na większą wierność plonowania, w warunkach przewidy-wanego niedoboru wody w glebie lepiej uprawiać łubin wąskolistny z jęczmieniem niż w siewie czystym. Planując takie zasiewy należy uwzględniać to, że mimo wysokich plonów dostarczają one mniej nasion łubinu niż czyste zasiewy tego gatunku.

61-74