Istnieje potrzeba poszukiwania szybkich i łatwych do wykonania metod analizy zawartości składników glebach, opartych na wspólnej ekstrakcji wielu składników. Zawartość składników oznaczona w glebach za pomocą tych metod korelowała z ich zawartością w roślinach. Liczne badania wykazały, że zawartość mikroelementów, metali ciężkich oraz pierwiastków śladowych w glebie oznaczana za pomocą 0.01 M CaCl₂ nie odzwierciedla zawartości tych składników w warzywach. Celem badań było określenie zależności pomiędzy zawartością w glebie Al, B, Ba, Cd, Co, Cr, Cu, Fe, Li, Mn, Mo, Ni, Pb, Sr, Ti, V i Zn ekstrahowanych za pomocą 0,03 M CH₃COOH i 1 M HCl, a ich zawartością w korzeniach spichrzowych marchwi. W latach 2008–2009 badaniami objęto próby gleby (z warstw 0–30 cm, 30–60 cm i 60–90 cm) po uprawie marchwi oraz próby korzeni spichrzowych marchwi z uprawy polowej prowadzonej na tym samym stanowisku glebowym. Łącznie analizie składu chemicznego (pod względem zawartości badanych pierwiastków) poddano 112 prób korzeni spichrzowych marchwi i 112 prób gleby z warstwy 0–30 cm oraz po 48 prób gleby z warstw 30–60 cm i 60–90 cm. Badania wykazały większą przydatność ekstrakcji gleby 0,03 M CH₃COOH (standardowo służącej do określania zawartości makroskładników chlorków i boru) niż ekstrakcji 1 M HCl do oceny związku pomiędzy zawartością Al, B, Ba, Cd, Cr, Cu, Li, Ni, Sr, Ti i Zn w glebie a zawartością tych pierwiastków w korzeniach spichrzowych marchwi. Zastosowanie ekstrakcji 1 M HCl dało stosunkowo lepsze rezultaty niż ekstrakcja 0,03 M CH₃COOH w zakresie wielkości współczynników korelacji pomiędzy zawartością Co, Fe, Mn, Mo i Pb w glebie i marchwi. Zawartość Co, Mo, Pb i V w glebie po ekstrakcji 0,03 M CH₃COOH była niższa od limitu detekcji spektrometru ICP-OES. Nie wykazano związku pomiędzy zawartością wanadu w glebie (oznaczanego w 1 M HCl) a zawartością V w korzeniach spichrzowych marchwi.

3-12