Celem badań prowadzonych w Katedrze Chemii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie było zbadanie aktywności przeciwdrobnoustrojowej otrzymanych wyciągów z majeranku. Materiał roślinny może być często zanieczyszczony różnymi bakteriami lub pierwotniakami, stanowiących zagrożenie dla zdrowia. Należy oczekiwać, że ekstrakty uzyskane w podwyższonej temperaturze i/lub z użyciem rozpuszczalników organicznych oraz innych substancji chemicznych będą istotnie mniej zanieczyszczone mikrobiologicznie. Zbadano aktywność przeciwdrobnoustrojową czterech izolatów z majeranku ogrodowego (Origanum majorana L.) otrzymanych poprzez destylację z parą wodną, ekstrakcję n-heksanem w aparacie Soxhleta, ekstrakcję suchego ziela majeranku wodno-etanolowym roztworem i wodno-etanolowym z dodatkiem amoniaku, wobec dwudziestu Gram-dodatnich szczepów bakterii, sześciu szczepów grzybów drożdżopodobnych z rodzaju Candida i pierwotniaka Pentatrichomonas hominis. Największą aktywność przeciwbakteryjną wykazał wyciąg n-heksanowy, który hamował wzrost ośmiu z dziewięciu badanych szczepów Staphylococcus aureus. Pozostałe szczepy bakterii nie były wrażliwe na ekstrakty stosowane w badaniu, z wyjątkiem szczepu Acinetobacter baumannii, którego wzrost hamował ekstrakt przygotowany z mieszaniny etanolu z wodą z dodatkiem amoniaku. Etanolowe wyciągi wykazały także aktywność wobec trzech z sześciu szczepów Candida, a wodno-etanolowy ekstrakt z dodatkiem amoniaku, redukował przy stężeniu 160 µg·ml^-1 o 50% liczbę P. hominis; pozostałe wyciągi były znacznie mniej efektywne.

133-141