Badanie przeprowadzono w miejscowości Malatya w latach 1999–2003 na najważniejszej w regionie odmianie moreli do suszenia, Hacihaliloglu. W badaniu określono wpływ 5 różnych zabiegów cięcia na wzrost, jakość owoców oraz plonowanie w porównaniu z drzewami nieprzycinanymi. Zabiegi cięcia w różnych okresach nie wpłynęły w sposób istotny na cechy fenologiczne ani rozmiary owoców, natomiast wywarły silny wpływ na zawartość ekstraktu w soku oraz jędrność owoców moreli odmiany Hacihaliloglu. Najwyższy średni plon, 0,34 kg·cm^-2 przy uwzględnieniu powierzchni przekroju poprzecznego pnia osiągnięto przy letnim przycinaniu po zbiorze owoców, a największy udział pąków – 68,29%, – zaobserwowano przy przedzbiorczym zabiegu cięcia lato+zima. Zastosowanie cięcia istotnie wpłynęło zarówno na średnicę pędów jak i ich długość. Największą średnicę i długość pędów, odpowiednio 8,52 mm i 77,84 cm, otrzymano stosując przedzbiorcze cięcie lato+zima. Największą powierzchnię liścia, 39,43 cm² uzyskano przy pozbiorczym zabiegu cięcia.

183-192