Osady ściekowe zmieszane z torfem w stosunku wagowym (s.m.) 1 : 1 przetrzymywano w pojemnikach PCV, okresowo uzupełniając straty wody. Materiały wyjściowe oraz materiały po 1 i 36 miesiącach od zmieszania poddano analizom. Oznaczano pH, przewodność elektrolityczną, a także zawartość suchej masy, węgla organicznego, frakcji związków próchnicznych oraz azotu i metali ciężkich (Zn, Pb, Cu, Cd). Jako punkt odniesienia przyjęto obornik i torf. Stwierdzono, że po 36 miesiącach trwania eksperymentu zwiększyła się zawartość suchej masy w mieszaninach osadów ściekowych i torfu, a także wartość pH i przewodność elektrolityczna mieszanin. Z upływem czasu zmniejszyła się zawartość węgla organicznego i w nieco mniejszym stopniu zawartość azotu ogólnego w materiałach. Zachodzące w mieszaninach przemiany materii organicznej prowadziły do systematycznego zmniejszania się ilości rozpuszczalnych związków organicznych. Udział węgla wyekstrahowanego mieszaniną pirofosforanu sodu i zasady sodowej w ogólnej ilości węgla organicznego nie przekraczał 20%, natomiast udział węgla niehydrolizującego wynosił ponad 80%. Związki próchniczne w mieszaninach osadów z torfem cechowały się większą zawartością frakcji węgla kwasów huminowych niż węgla kwasów fulwowych. Zawartość mobilnych form wybranych metali ciężkich w mieszaninach osadów ściekowych z torfem była niewielka, co wskazuje na występowanie tych pierwiastków w postaci związków trudniej dostępnych dla roślin.

37-49