Aby określić stopień zanieczyszczenia wód wodociągowych w trakcie ich użytkowania oraz ocenić skuteczność oczyszczania ścieków powstałych z tych wód, porównano średnie wartości niektórych wskaźników i składników zanieczyszczeń w ściekach surowych, w ściekach po opuszczeniu oczyszczalni i w wodzie wodociągowej. W pracy zanalizowano także skład osadów ściekowych oraz zbadano oddziaływanie ścieków odpływających z oczyszczalni na odbiornik i środowisko. Stwierdzono, że zawartość azotu azotanowego w oczyszczonych ściekach była niższa niż w wodzie do picia. Wyniki dotyczące azotu ogólnego wskazywały, że ilość tego składnika w odbiorniku zwiększyła się trzykrotnie w stosunku do jego ilości w oczyszczonych ściekach, co praktycznie jest niemożliwe. Podobne rozbieżności między wynikami badań ścieków i wody w rzece będącej ich odbiornikiem wystąpiły w przypadku fosforu oraz zawiesiny ogólnej, co może świadczyć o niedokładności stosowanych w praktyce metod badawczych. Porównanie wyników badań ilości i jakości ścieków surowych, ścieków po oczyszczaniu, osadów oraz wód odbiornika pozwala przypuszczać, że dotychczasowy sposób określania skuteczności oczyszczania nie jest prawidłowy. Sugeruje się, że kontrola skuteczności działania oczyszczalni powinna być oparta na bilansie składników w ściekach po oczyszczaniu oraz w osadach ściekowych.

43-50