Celem niniejszej pracy była ocena cech morfometrycznych konia huculskiego z zastosowaniem metody punktowej na przykładzie wysokości w kłębie, obwodu klatki piersiowej i obwodu śródręcza. Badania przeprowadzono na 561 koniach huculskich obu płci, które zakwalifikowano do 6 grup wiekowych. Na każdym osobniku dokonano pomiaru wysokości w kłębie, obwodu klatki piersiowej, obwodu śródręcza, długości głowy, długości bocznej szyi, wysokości w krzyżu, skośnej długości ciała (większej) oraz szerokości miednicy. Uzyskane wartości poddano analizie statystycznej, obliczając średnią arytmetyczną, minimum, maksimum i odchylenie standardowe, które posłużyły do skonstruowania odpowiedniej skali punktowej. Na dalszym etapie umożliwiły one przeprowadzenie analizy z zastosowaniem danych niemianowanych wyrażonych w punktach. Wśród rozpatrywanych parametrów stwierdzono jednorodność badanego materiału, co wskazywałoby na ustabilizowany wzrost cech morfometrycznych. Jednak zauważa się również tendencję cech metrycznych do jednolitego, lecz nieustabilizowanego wzrostu. Ponadto wykazano, że uzyskane wartości punktowe trzylatków, a w mniejszym stopniu dwulatków, były wyższe od badanych osobników zakwalifikowanych do grupy koni dorosłych.

17-26