Niniejsza praca ma na celu przedstawienie znaczenia turystyki społecznej jako narzędzia przeciwdziałania sezonowości w turystyce oraz ukazanie roli turystyki społecznej w procesie aktywizacji obszarów turystycznych. W referacie omówiono oraz przeanalizowano programy polityki społecznej wspierające turystykę socjalną w Hiszpanii, które oprócz aspektów społecznych pełnią jednocześnie funkcję ożywienia gospodarczego regionów. Udowodniono tezę, że rozwój turystyki społecznej może przyczynić się nie tylko do wzrostu jakości życia beneficjentów tej formy turystyki, ale również do aktywizacji gospodarczej przez tworzenie nowych miejsc pracy i przeciwdziałanie sezonowości w turystyce. Przyjęty problem badawczy odnosi się do analizy skuteczności programów zajmujących się wspieraniem sektora turystki społecznej oraz ich znaczenia dla gospodarki hiszpańskiej, a także podejmuje próbę weryfikacji istniejącego w Polsce modelu tejże turystyki.

133-142