W badaniach określono wymagania kukurydzy cukrowej względem poziomu i sposobu stosowania azotu oraz sposobu stosowania fosforanu amonu w zależności od terminu jej siewu. Badania prowadzono w okolicach Poznania (52^o26’ N; 16^o45’ E) w latach 2004-2007. Wykazano, że najkorzystniejszym terminem siewu, dla wysokości plonu kolb z liśćmi okrywowymi, był koniec trzeciej dekady kwietnia. Opóźnienie siewu do trzeciej dekady maja powodowało znaczne obniżenie plonowania kukurydzy cukrowej. Startowe stosowanie fosforanu amonu zwiększało plon kolb z liśćmi okrywowymi oraz liczbę kolb na jednostce powierzchni w stosunku do tradycyjnego nawożenia rzutowego, jednakże działanie tego czynnika uzależnione było od przebiegu warunków pogodowych w latach badań. Ten sposób nawożenia dawał pozytywne efekty szczególnie na obiektach, na których całość azotu stosowano przed siewem kukurydzy. Dawka 80 kg N·ha^-1 zwiększała plon kolb w stosunku do dawki o połowę niższej, pod warunkiem że całość azotu była zastosowana przed siewem i kukurydza była wysiana pod koniec kwietnia. Opóźnienie terminu siewu o około miesiąc dawało efekt odwrotny.

39-46