W pracy przedstawiono dorobek krajowej hodowli odmian mieszańcowych pastewnej formy kukurydzy zwyczajnej (Zea mays L.). Dorobek ten stanowią odmiany wyhodowane w Smolicach – 68, Kobierzycach – 21 i Radzikowie – 4. Pierwszą odmianą mieszańcową kukurydzy uzyskaną w Polsce był mieszaniec Wiel-Wi, wpisany do rejestru w 1957 r. Odmianę będącą pierwszym mieszańcem liniowym zarejestrowano w 1967 r., był to czteroliniowy (DC) mieszaniec KB 260, utworzony w Kobierzycach z 4 linii wsobnych hodowli zagranicznej. Zarejestrowane odpowiednio w latach 1971 i 1972 odmiany IHAR 262 i IHAR 280 były też mieszańcami czteroliniowymi, ale wszystkie linie wsobne tworzące ich formuły zostały wyhodowane w Smolicach. Ważnym etapem rozwoju krajowej hodowli kukurydzy była rejestracja w 1977 r. odmiany SMTC 278 – pierwszego mieszańca trójliniowego (TC) –oraz rejestracja w 1994 r. pierwszych mieszańców pojedynczych (SC) Deka i Avia (wszystkie z hodowli w Smolicach). Postęp hodowlany przedstawiono w formie ogólnej zdolności kombinacyjnej plonu ziarna elitarnych linii wsobnych tworzących formuły mieszańców uzyskanych w Smolicach w latach 1971-2006. Wyliczono rzeczywisty postęp hodowlany w programie hodowli kukurydzy w Smolicach, który w przeliczeniu na plon ziarna z 1 ha wyniósł 59,4 kg na rok. Linie wsobne S14 i S72, które tworzyły formułę zarejestrowanej w 1972 r. odmiany IHAR 262, oraz powszechnie wykorzystywana 15-20 lat temu francuska linia F2 utworzyły mieszańce plonujące na poziomie 10-10,5 t ziarna·ha^-1. Linie wsobne najnowszej generacji: S61328, S41324A-2, S63322-3, S68911, S245 i S41796 tworzyły formuły mieszańców, które dawały plony ziarna o 1,5-2,0 t·ha^-1 wyższe niż wcześniej zarejestrowane odmiany. Omówiono aktualny udział krajowych odmian w polskim rynku nasiennym kukurydzy oraz perspektywy na lata najbliższe, także w odniesieniu do rynków zewnętrznych.

85-91