Na podstawie badań przeprowadzonych w latach 1998-2000 przedstawiono wpływ płużnego i bezorkowego systemu uprawy roli oraz zróżnicowanych poziomów nawożenia i ochrony chemicznej na masę i skład chemiczny resztek pożniwnych żyta ozimego. Stwierdzono, że większą suchą masę korzeni żyto ozime gromadziło w warstwie gleby 0-10 cm w porównaniu z warstwami 10-20 i 20-30 cm. Na obiektach intensywnie nawożonych i chronionych żyto ozime pozostawiało istotnie większą suchą masę resztek pożniwnych aniżeli na poletkach chemizacji podstawowej. Na obiektach uprawianych płużnie korzenie żyta ozimego gromadziły więcej azotu ogólnego, potasu i magnezu w porównaniu z obiektami uprawianymi bezorkowo. Zawartość azotu ogólnego i potasu w korzeniach żyta była większa na obiektach z podstawowym poziomem nawożenia i ochrony w porównaniu z intensywnym wariantem chemizacji. Większą zawartość fosforu w ścierni i ściółce stwierdzono w wariancie uprawy bezorkowej, natomiast potasu – w płużnej. Ścierń i ściółka żyta ozimego pod wpływem nawożenia podstawowego zawierała istotnie więcej azotu ogólnego i fosforu aniżeli na poletkach wariantu intensywnego.

49-56