Celem badań przeprowadzonych na rędzinie mieszanej (należącej do klasy bonitacyjnej IIIb i kompleksu pszennego wadliwego) w Gospodarstwie Doświadczalnym w Bezku koło Chełma (51°19’ N; 23°25’ E) było zbadanie oddziaływania trzyletniego płodozmianu z udziałem rzepaku ozimego, wynoszącym 33, 66 i 100%, oraz zróżnicowanej rozstawy jego rzędów (25 i 33 cm) na liczbę, masę i skład gatunkowy chwastów. Powietrznie sucha masa chwastów w łanie rzepaku ozimego nie była istotnie modyfikowana przez udział rzepaku w zmianowaniu. Odnotowano natomiast istotnie większą liczbę chwastów jednoliściennych i chwastów ogółem w rzepaku uprawianym w szerszej rozstawie rzędów (33 cm). Taksonem dominującym i stanowiącym główną masę zachwaszczenia był Papaver rhoeas L. Liczba roślin tego gatunku była największa w rzepaku uprawianym w monokulturze oraz na obiektach, w których stosowano szerszy rozstaw rzędów.

57-64