Elementy trachealne pojawiają się już we wczesnych etapach organogenezy in vitro i poprzedzają powstanie merystemoidów i primordiów pędowych, które następnie rozwijają się w pędy. Proces ten może być zatem ważnym wskaźnikiem, określającym potencjalne zdolności organogenne eksplantatów. Celem pracy było zbadanie wpływu auksyny (IAA), cytokininy (BAP), sacharozy oraz warunków świetlnych (światło z 16-h fotoperiodem, ciemność) na różnicowanie de novo elementów trachealnych (ET) w kalusie pochodzącym z dojrzałych zarodków papryki odmiany Bryza. Ponadto określono zdolność do proliferacji komórek kalusa i jego zmiany morfologiczne. ET różnicowały się w formie pojedynczych komórek, nieregularnych skupień, pasm i wirów wyłącznie z siatkowatymi i jamkowatymi zgrubieniami ściany wtórnej, przy czym najczęściej występowały skupienia. Cytokinina zastosowana pojedynczo i w kombinacji z auksyną stymulowała najefektywniej ksylogenezę zarówno pod względem częstotliwości, jak i liczebności komórek ET w skupieniach. Najliczniej formujące się ET w skupieniu odnotowano w przypadku kombinacji 0,1 mg·dm^-3 IAA + 0,1 mg·dm^-3 BAP na świetle. Gładka powierzchnia, duża spójność komórek, zielona barwa to cechy morfologiczne kalusa, towarzyszące efektywnemu formowaniu ET.

131-146