Fagocytoza jest podstawową funkcją neutrofilów, monocytów oraz makrofagów tkankowych. Proces fagocytozy i tym samym jej efektywność ograniczane są znacznie w przypadku zakażeń koni Streptococcus equi. Mała efektywność identyfikacji zołz oraz niska skuteczność w leczeniu koni zarażonych S. equi związana jest z trudnościami w rozpoznaniu bezobjawowych nosicieli. Celem pracy było porównanie przebiegu procesu fagocytozy neutrofilów i monocytów krwi kłusaków rasy Standard bread klinicznie zdrowych z kłusakami, które przechorowały zakażenie Streptococcus equi. Aktywność fagocytarną określano wykorzystując PhagoTest^® i cytometrię przepływową. Materiałem do badań była krew pobrana na heparynę od 13 klaczy, które przechorowały streptokokozę wywołaną S. equi i od 12 klaczy, u których nigdy nie obserwowano klinicznych objawów tej choroby.Wykazano statystycznie istotnie większą koncentrację monocytów we krwi klaczy zdrowych. Nie wykazano statystycznie istotnych różnic w liczebności limfocytów i neutrofilów. Odnotowano mniejszą aktywność fagocytarną (fluorescencję) zarówno neutrofilów (P = 0,049), jak i monocytów (P = 0,006), a także odsetek eozynofilów we krwi klaczy ozdrowieńców. U tych klaczy zaobserwowano także większą koncentrację komórek E. coli wokół fagocytujących neutrofilów i monocytów. Mniejsza aktywność układu immunologicznego klaczy, które przechorowały zakażenie, może wynikać z ich bezobjawowego nosicielstwa S. equi, a badanie aktywności fagocytarnej neutrofilów i monocytów krwi koni może być pomocne w diagnozowaniu bezobjawowego nosicielstwa S. equi.

63-70