Celem badań była analiza użytkowości rozpłodowej loch w pierwszym cyklu rozpłodowym w zależności od stopnia umięśnienia wyrażonego wysokością „oka polędwicy” (WOP) określonego w dniu pokrycia. Analizy wyników użytkowości rozpłodowej loch dokonano na podstawie następujących cech: łączna liczba prosiąt urodzonych w miocie, w tym żywych i martwych, liczba prosiąt żywo urodzonych i liczba prosiąt urodzonych martwych, liczba prosiąt w 21. dniu życia, liczba prosiąt odsadzonych, masa prosięcia i miotu w 1. oraz 21. dniu życia, upadki prosiąt do 21. i 30. dnia oraz dni jałowienia loszek. Loszki przydzielono do trzech grup w zależności od WOP, określonego w dniu pierwszego pokrycia. Do grupy I przedzielono loszki, których WOP wynosiła ≥ 54,1 mm, w grupie II znalazły się loszki, których wartość WOP wahała się w granicach 54,0–46,1 mm, a w grupie III znajdowały się loszki z WOP wynoszącą ≤ 46,0 mm. Loszki z grupy I i II w dniu pokrycia charakteryzowały się statystycznie istotnie (P ≤ 0,05) mniejszą masą ciała w porównaniu z loszkami z grupy III, co prawdopodobnie było efektem zróżnicowanego ich wieku. Stwierdzono, że loszki z grupy III odsadzały statystycznie istotnie (P ≤ 0,01) więcej prosiąt aniżeli loszki z grupy I.

153-160