Acta Scientiarum Polonorum

Czasopismo naukowe założone w 2001 roku przez polskie uczelnie rolnicze

| Informacje | Recenzenci | Rada Programowa | Rady naukowe | Adresy redakcji | Serie | Wymogi edytorskie | Wzorcowy artykuł | Warunki publikacji | Procedura recenzowania | Prenumerata | Streszczenia | Szukaj | Statystyki |
Hortorum Cultus
(Ogrodnictwo) 10 (2) 2011
Tytuł
Zawartość niektórych pierwiastków w wybranych alternatywnych roślinach ogrodniczych uprawianych metodą ekologiczną na Litwie
Autor
Honorata Danilcenko, Elvyra Jariene, Marek Gajewski, Judita Cerniauskiene, Jurgita Kulaitiene, Barbara Sawicka, Paulina Aleknaviciene
Słowa kluczowe
składniki mineralne, sucha masa, nasiona dyni oleistej, bulwy topinamburu
Streszczenie
Nasiona dyni oleistej (Cucurbita pepo L. var. Styriaca) i bulwy topinamburu (Helianthus tuberosus L.) stanowią alternatywny produkt dla tradycyjnie spożywanych warzyw. Zawierają one szereg cennych składników pod względem aktywności biologicznej. Celem trzyletnich badań było określenie zawartości mikro- i makroelementów w nasionach dyni oleistej i bulwach topinamburu uprawianych ekologicznie na Litwie. Wybrane do doświadczenia odmiany dyni były następujące – ‘Miranda’, ‘Herakles’, ‘Golosemiannaja’, ‘Danaja’, ‘Olga’, a topinamburu – ‘Albik’, ‘Rubik’, ‘Sauliai’ oraz linie hodowlane nr 05-1 i nr 05-7. Zawartość makro i mikroelementów określano za pomocą spektrometru masowego. Wyniki wskazują, że zawartość suchej masy była najwyższa w nasionach dyni ‘Herakles’, ‘Danaja’, ‘Olga’, a w bulwach topinamburu ‘Albik’. Najwięcej Ca, K, Fe, Mn, Se akumulowały nasiona dyni oleistej ‘Miranda’, a Mg, Na –‘ Olga’. Największą zawartość Ca, Mg, Se identyfikowano w bulwach topinamburu ‘Rubik’, a K, Na, –‘ Albik’. Zawartość Mn i Zn w wybranych do doświadczeń bulwach odmian topinamburu prawie się nie różniła.
Strony
23-31
Cytowanie
Danilcenko, H., Jariene, E., Gajewski, M., Cerniauskiene, J., Kulaitiene, J., Sawicka, B., Aleknaviciene, P. (2011). Zawartość niektórych pierwiastków w wybranych alternatywnych roślinach ogrodniczych uprawianych metodą ekologiczną na Litwie. Acta Sci. Pol. Hortorum Cultus, 10(2), 23-31.
Pełny tekst