W światowym sadownictwie zaznacza się trend stałego limitowania rozmiarów większości gatunków drzew owocowych. Z tego powodu kontynuowane są badania nad nowymi podkładkami ograniczającymi siłę wzrostu uprawianych roślin. Doświadczenie przeprowadzono w Stacji Doświadczalnej Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu w latach 2008–2009. Celem doświadczenia była ocena wpływu 15 różnych klonów powstałych z krzyżowania podkładek A.2 × B.9 na wzrost drzewek odmian ‘Galaxy’ i ‘Rubin’ w szkółce. Dla porównania jako kontrolę zastosowano podkładki M.9 i M.26. Najsilniejszy wzrost okulantów jabłoni otrzymano na podkładce M.26 i na klonie 15. Wzrost drzewek na klonie 5 był słabszy niż na M.9. Okulanty jabłoni odmiany ‘Rubin’ nie tworzyły pędów bocznych na większości podkładek. Największą liczbę i sumę pędów bocznych stwierdzono u drzewek odmiany ‘Galaxy’ rosnących na klonach 1, 3, 6, 7, 10, 13 i 15, a najmniej na 2, 5 i 9. Najwięcej korzeni szkieletowych miały drzewka na podkładce M.26, a najmniej na M.9. Największą wydajność okulantów uzyskano na klonach 6, 10 i 13, a najmniejszą na 2, 7, 8, 9 i 11, które nie różniły się od kontroli M.9. Dla wszystkich klonów uzyskano wysoki procent drzewek zgodnych z normą, a wyniki nie różniły się od kontroli na M.9 i M.26.

49-59