Badania przeprowadzono w latach 1997-2001 na czarnoziemie zdegradowanym, wytworzonym z lessu. Zawartość N-NO₃ i N-NH₄ w glebie oznaczono metodą jonometryczną w próbkach świeżych lub po rozmrożeniu. Zawartość formy azotanowej i amonowej azotu zależała od głębokości pobrania prób oraz uprawianych roślin w członie zmianowania. Późną jesienią stwierdzono bardzo wysoką zawartość azotu w warstwie ornej (7,7 mg N-NO₃·kg^-1 s.m. gleby) oraz najniższą dla poziomu od 60 do 90 cm (4,3 mg·kg^-1). Wczesną wiosną najwyższą zawartość azotu azotanowego stwierdzono w próbach gleby pobranych z warstwy najgłębszej. Zawartość azotu amonowego w każdym badanym terminie była najwyższa w glebie pobranej z warstwy ornej. Uprawa rzodkwi oleistej jako wsiewki powodowała istotne obniżenia zawartości N-NO₃ (o 19%) w drugiej połowie września w porównaniu ze stanowiskiem po bobiku w siewie czystym. W okresie intensywnego wzrostu roślin pszenicy ozimej zawartość azotu mineralnego, na skutek mineralizacji zaoranej biomasy rzodkwi, była istotnie wyższa w stanowisku po bobiku samokończącym z wsiewką w porównaniu z przedplonem bez wsiewki.

157-167