Praca przedstawia metodę selekcji genotypów ogórka charakteryzujących się małą wrażliwością na niską temperaturę. Wybrane genotypy ogórka mogą być przydatne do hodowli w warunkach klimatu umiarkowanego. W liścieniach 55 linii hodowlanych ogórka uprawianych w temperaturze 12°C oznaczano zawartość azotanów (NO₃^–), aktywność reduktazy azotanowej (NRA) oraz zawartość chlorofilu (Chl). Cechy te wykorzystano do opracowania prostego algorytmu, który umożliwił uszeregowanie genotypów zgodnie z ich wrażliwością na chłód. Na podstawie wartości kwartylowych badanych cech genotypom nadano rangi (od 1 do 4). Z badanej kolekcji wyselekcjonowano 14 genotypów o najmniejszej wrażliwości na chłód, których wybór do dalszej hodowli wiąże się z najmniejszym ryzykiem. Mała wrażliwość na niską temperaturę tych 14 genotypów przejawiała się wysokim poziomem Chl oraz wysoką aktywnością NRA i dużą zawartością (NO₃^–), czyli suma rang odpowiadających wartościom kwartylowym cech wynosiła od 10 do 12, przy maksimum 12. Przeprowadzono także analizę skupień w celu selekcji genotypów charakteryzujących się pożądanymi wartościami badanych cech. Stwierdzono, że przy podziale 55 genotypów na dwa oraz trzy podzbiory, zawsze 14 genotypów uznanych za obiecujące (niewrażliwe na chłód) znalazło się w tym samym zbiorze. Natomiast, gdy genotypy podzielono na więcej podzbiorów, to z 14 najlepszych w jednym zbiorze znalazło się 13 genotypów. Przedstawiona metoda może być wykorzystywana do selekcji genotypów niewrażliwych na chłód również z innych kolekcji. Znając wartości kwartylowe obliczane na podstawie przedstawionych wyników można oszacować rangę nowego genotypu pod warunkiem, że eksperyment będzie przeprowadzony w warunkach opisanych w prezentowanej pracy. W innym przypadku zastosowanie algorytmu musi być poprzedzone szczegółową analizą eksploratywną.

225-233